|
เช้าวันหนึ่ง บนถนนตลาดเก่า (ตอนที่ 1/2) |
|
นครลำปาง งดงามกว่าที่คิด |
|
เป้ใบ รองเท้าคู่ รีวิว |
วันนี้ เป็นวันที่สอง ของการมาขี่จักรยานเที่ยว รอบนครลำปาง .. ฝนหลงฤดู ยังคงพรำ ๆ ทั้งคืน และเช้ามืด ก็ยังไม่หยุด ทำให้ผมลังเล ที่ตะลุยฝ่าสายฝนออกไปจากที่พัก
ติ๊ก ต๊อก ๆ ๆ เริ่มสายแล้ว ฝนขาดเม็ด แต่ฟ้ายังฉ่ำ ไปกันดีกว่า .. จักรยานคันน้อย พาผมเข้าสู่โปรแกรมที่วางไว้ คือ เก็บภาพ เรื่องราว บน ถนนตลาดเก่า ถนนซึ่งครั้งหนึ่ง คือ หัวใจสำคัญด้านเศรษฐกิจ ของนครแห่งนี้ แม้จะโรยรา ไปตามกาลเวลา หากร่องรอย ที่ยังหลงเหลืออยู่ ก็ได้บ่งบอกถึงความรุ่งเรือง แต่ครั้งอดีตที่เพิ่งผ่านมา
เพราะเป็นถนน ที่นักเดินทาง มักจะมาเยี่ยมเยียนไม่ขาดสาย ทำให้ ผม ดูเป็นคนไม่แปลกหน้านัก สำหรับคนที่นี่ อีกทั้ง รอยยิ้มต้อนรับ อย่างอบอุ่น การเชิญชวน ให้เข้าเยี่ยมชมบ้าน ราวกับ ญาติสนิท ที่มาจากแดนไกล ทำให้ซาบซึ้งใจยิ่งนัก
ตามไปดูกันนะครับ ว่ามีอะไรบ้าง บนถนนสายนี้ จะว่าไปแล้ว ภาพที่นำมาเสนอ เป็นเพียงจำนวนไม่มากนัก เพราะผมพยายามจำกัดแต่ละรีวิว ไว้ประมาณ 50 ภาพ มากกว่านี้ ผมว่าเยอะไป จะเบื่อกันเสียก่อน
ที่พักของผม ถ้าจะเข้าใจกลางเมือง ของนครลำปาง ก็ต้องผ่าน ห้าแยกหอนาฬิกา และเลี้ยวเข้าถนนบุญวาทย์ เช้า ๆ และฝนเพิ่งขาดเม็ด ดูสงบเงียบ
การใช้จักรยาน ในชีวิตประจำวัน มีให้พบเห็นบ้าง แม้ไม่มากนัก เพราะส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเมืองนี้ หรือเมืองไหน ดูจะเหมือน ๆ กันหมด คือ ใช้มอเตอร์ไซค์ แค่จากบ้าน ไปซื้อปาท่องโก๋ ปากซอย ก็สตาร์ทรถ ไปซื้อกัน
วัดเชียงราย ยามเช้า ดูเงียบเหงา ผิดกับความคึกคัก เมื่อคืนที่ผ่านมา
ผมลองใช้ วิธีวัดแสง เฉพาะจุด ตามตำราที่อ่านมา โดยมีพระประธานในโบสถ์ เป็นตำแหน่ง ในการวัดแสง แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็ต้องมาโพรเซส โดยการลดแสงลงอีกนิด ก็จะได้ประมาณนี้ครับ
พระประธาน ใน โบสถ์วัดเชียงราย ในนครลำปาง ฟังดู งง ดีนะครับ
ผมขี่จักรยาน ทะลุตรอกวัดเชียงราย ออกมาทาง ถนนทิพย์ช้าง ซึ่งเป็นถนนเลียบแม่น้ำวัง บ้านไม้ ที่มีรั่วระแนง ยังมีให้เห็น
สะพานช้างสีส้ม ผมตั้งชื่อนี้เองนะครับ คนนครลำปาง เรียกกันว่า สะพานออเร้นท์ .. เมื่อคืน คนแน่นขนัด จนค่อนคืน ป่านนี้ คงยังไม่ตื่นกัน
เมืองท่องเที่ยว กับร้านอาหาร แบบมีดนตรีประกอบการกิน และอยู่ริมน้ำ ดูจะเป็น เสน่ห์อย่างหนึ่ง .. ผมจำได้ลาง ๆ ว่า ผมเคยมา นั่งฟังเพลงโฟล์คซอง ที่ร้านนี้ เมื่อราว ๆ สามสิบปีก่อน
ศาลเจ้า ยามเช้า คุณป้า กำลังกวาดน้ำที่เจิ่งนองไปทั่วลาน เพราะฝนที่ตกไม่เลิกสักที
ลำปางแบรนด์ ... จะเป็นอะไรดีละ .. ป้ายเชิญชวน มีให้เห็นอยู่ทั่วเมือง ที่แน่ ๆ ผมว่า ป้ายแนวนี้ คงจะต้องช่วยกันรณรงค์ ให้ใช้กันน้อยลง มีมากไป ก็ดูรกรุงรัง ยังไง ไม่รู้นะครับ
จักรยานสองแรงน่อง พาผมลัดเลาะมาตามถนนทิพย์ช้าง บ้านไม้เก่ามีให้ผมชื่นชมเป็นระยะ ร้านข้าวมันไก่ร้านนี้ อายุคงไม่น้อย
ระเบียงไม้เล่าเต้ง ดูคลาสิกไม่น้อยทีเดียว แม้จะมีคอมเพสเซอร์ของเครื่องปรับอากาศ ตั้งอยู่ก็ตาม ก็ ลำปาง ไม่ได้หนาวมาก ทั้งปีนี่ครับ
ตรงข้าม ร้านข้าวมันไก่ เป็นเรือนแถวไม้ คงจะเป็นร้านอาหารที่เปิดบริการช่วงเย็น ๆ ตอนนี้ คงเช้าเกินกว่าที่เจ้าของร้านจะตื่นมาเปิดร้าน แต่ผมชอบ ประตูบานเฟี้ยม ดูแปลกตาดี
บ้านไม้ ตรงหัวมุม แยกถนนทิพย์ช้าง ตัดลงไปถนนตลาดเก่า ชื่อ บ้านจักรสิงห์ อายุน่าจะมากกว่าตัวผมเป็นแน่ แต่บ้านดูสะอาดสะอ้าน ได้รับการปัดกวาด ขัดดู เป็นอย่างดี แต่เกร็ดไม้ ฝีมือปราณีต ขอสับที่มีรูปทรงแปลกตา แล้วยัง โป๊ะไฟ ที่ผมคุ้นเคย ที่บ้านกงสีที่ผมเคยอยู่ ที่ตรอกห้านาย เมื่อครั้งยังเยาว์
บันไดสามขั้น ทำให้ใต้ถุนโล่ง โปร่ง ไม่อับชื้น แต่ก็ไม่สูง มากพอที่จะเข้าไปใช้ประโยชน์ได้ .. มุมนี้ผมสอดเลนส์ผ่านช่องว่างของ รั้วไม้ระแนง ที่หน้าบ้าน นึกละอายใจเหมือนกัน ว่าเราละเมิดความเป็นส่วนตัวของเขามากไปหรือเปล่า
กลัวจะลืมว่า เป็นบ้านใคร เลยต้องถ่ายป้ายชื่อบ้านเอาไว้
อีกมุมหนึ่ง ของ บ้านจักรสิงห์ ค่อนข้างสมบูรณ์ เมื่อเทียบกับ บ้านเก่าที่แพร่ และน่าน (ผมดูจากรูปทรงของบ้าน ผมว่าน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกันนะ แต่ข้อเท็จจริง เป็นประการใด ไม่ขอยืนยัน)
สายมากแล้ว อาหารเช้ายังไม่ตกลงไปถึงท้อง ก็เลยแวะกิน ข้าวมันไก่ทิพย์ช้าง อร่อยพอสมควร อาจจะเป็นเพราะผมอยู่เซ็นหลุยส์ซอย 3 ซึ่งมีร้านข้าวมันไก่เจ้าอร่อยหลายร้านมากก็ได้ ได้ให้ความอร่อยของที่นี่ได้แค่ พอประมาณ
อาเจ็ก คนนี้ เป็นรุ่นที่สอง ของร้านนี้ ตอนแรกผมคิดว่า อายุคงประมาณหกสิบนิด ๆ แต่จริง ๆ แล้วเจ็ดสิบกว่า ๆ และระหว่างที่กินข้าว ลูกชายของอาเจ็ก รุ่นสามสิบกว่า ก็ได้นำน้ำจิ้มมาให้ผมลองชิม ถึงสองสูตรด้วยกัน คือ สูตรดั้งเดิม และสูตรใหม่ อร่อยทั้งสองสูตรครับ
นครลำปาง กับ รถม้า เป็นของคู่กัน แต่ผมยังไม่เคยได้นั่งสักที แม้จะมาที่นี่หลายครั้ง คงต้องมีสักครั้ง ที่ได้นั่งบ้าง
จากถนนทิพย์ช้าง ผมตัดลงมาทางถนนตลาดเก่า ตามแผนที่คิดไว้ ผ่านหน้าโฮมสเตย์ ที่ดูสวยดี เลยขอเก็บภาพสวย ๆ มาฝากเพื่อน ๆ สักหน่อยครับ ช่วงต้น ของถนนตลาดเก่า มีโฮมสเตย์ตั้งอยู่ติด ๆ กันหลายแห่ง สามารถเลือกพักได้ตามอัธยาศัย
ลืมไปว่า คุณพี่ผู้หญิงเจ้าของบ้านได้ให้นามบัตรมาด้วย ตามนี้เลยครับ ต้นน้ำ & ต้นลักซ์ เกสเฮ้าส์ โทร 083-941-7653, 054-221-175
คุณพี่เจ้าของบ้าน .. ต้นน้ำ & ต้นลักซ์ เกสเฮ้าส์ .. เห็นผมด้อม ๆ มอง ๆ ถ่ายภาพอยู่หน้าบ้าน ก็เลยเรียกผม เข้ามาจิบน้ำชา ในบ้านก่อน
บ้านตกแต่งไว้แบบเรียบง่าย สวยงาม มีมุมกาแฟ มุมรับแขก ส่วนรับประทานอาหาร ซึ่งมีอุปกรณ์ จาน ชาม ช้อน ไมโครเวฟ เตาอุ่น ซึ่งผู้มาพัก สามารถใช้ได้สะดวก น่ามาพักมากครับ
อย่างที่บอกไว้ ว่า ต้นถนนตลาดเก่า เป็นแหล่งรวมของ เกสเฮ้าส์ โฮมสเตย์ หลายแห่ง นี่ก็เป็นอีกหนึ่งโฮมสเตย์ ที่น่าพักอีกแห่งหนึ่งครับ
อาลัมภางค์ เกสเฮ้าส์ ผมได้จักรยานจากที่นี่เลยครับ ขี่เพลินตลอด 4 วัน ที่ผมอยู่ลำปาง ค่าเช่าวันละ 80 บาท จ่าย 320 บาท ก็รับรถไป นำมาส่งอีกที ตอนที่จะขึ้นรถทัวร์กลับกรุงเทพ ชิลมากครับ
อาลัมภางค์ ตกแต่งได้งดงาม ในสิ่งที่มีอยู่ เป็นที่พัก ที่น่าสนใจแห่งหนึ่ง มีลานจอดรถได้ปลอดภัยด้านติดถนนตลาดเก่า ศาลาริมน้ำวัง มีลมเย็นพัดโชย เหมาะที่จะนั่งจิบกาแฟยามเช้า หรือจะนอนอ่านหนังสือเพลิน ๆ ยามบ่าย
ในภาพ เป็นบ่อน้ำ ที่เลิกใช้แล้ว แต่ อาลัมภางค์ ได้เก็บไว้ และจัดเป็นสวนสวยเล็ก ๆ ครั้งแรกที่ผมเห็นบ่อน้ำแบบนี้ เป็นบ้านเช่าที่น้อง ๆ มช. เช่ากันอยู่ เป็นบ้านแบบชาวบ้าน ชั้นเดียว ถนนริมคลองชลประทาน ซึ่งเมื่อก่อน เป็นแค่ถนนเล็ก ๆ ที่เปลี่ยวเอาการอยู่
เวลาอาบน้ำ ก็โยนถังที่มีเชือกผูกไว้ แล้วก็สาวน้ำขึ้นมาอาบ กันปากบ่อนั่นเอง .. ตอนที่ผมเห็นครั้งแรก แปลกใจมาก เพราะผมเคยเห็นบ่อแบบนี้ทางอีสาน จะเป็นวงเล็ก ๆ และบ่อจะลึก แต่เชียงใหม่ ตอนนั้น น้ำตื้นมาก ใส และเย็นอีกต่างหาก อาบแล้วสะท้านเลยครับ
ถนนตลาดเก่า เหมาะมากในการขี่จักรยานเที่ยว บ้านไม้เก่าหลังนี้ ครั้งหนึ่งคงเคยเป็นร้านค้า สังเกตจากด้านหน้าบ้าน เป็นบานเพี้ยม ซึ่งสามารถเปิดเป็นหน้าร้าน ได้ตลอด หลังคากระเบื้องดินเผาแผ่นเล็ก ๆ ซึ่งปัจจุบัน ไม่มีขาย หากจะซ่อม ก็คงต้องเปลี่ยน เป็นวัสดุอย่างอื่น
เวลาผมเห็นรั้วไม้ระแนง ผมอดที่จะนึกถึงพ่อผมไม่ได้ บ้านเราเป็นบ้านหลังเล็ก ๆ พ่อจะซื้อไม้ระแนง มาทำรั้ว ที่หน้าบ้าน ทาไม้ ด้วยน้ำมันเครื่องเก่า ที่ใส่ผงสีแดงลงไป คนให้เข้ากัน แล้วพ่อก็จะปลูก ต้นพู่ระหง ตลอดแนวรั้ว ไม่นาน พู่ระหงก็จะโต ออกดอกสวยงาม
เมื่อวันเวลาผ่านไป พ่อจากไป รั้วไม้ ราเริ่มขึ้น ตะใคร่เริ่มเกาะ หมามุดได้ แล้วรั้วก็เปลี่ยนไป เป็นอิฐบล๊อก ที่แข็งกระด้าง
บ้านไม้เก่า ๆ หลังเดียว ริมถนนตลาดเก่า ได้ดึงผมไว้ เป็นเวลานานทีเดียว จินตนาการลอยล่อง นึกคิดถึง ใครสักคน ที่เคยเนาว์ ณ เรือนหลังนี้ วันเวลา แห่งความสุข ในบ้านที่อบอุ่น
เช้าวันหนึ่ง บนถนนตลาดเก่า (ตอนที่ 2/2) .. นครลำปาง งดงามกว่าที่คิด คลิก คลิก
รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่
Booking.com
|
