|
ชีวิต และ สายน้ำ |
|
เกาะเกร็ด ใกล้ ๆ แค่นี้เอง |
|
Project กรุงเทพ บ้านฉัน โดย เป้ใบ รองเท้าคู่ |
แม้จะเป็นเพียงสัมผัสที่ผิวเผิน หากเป็นเรื่องราวที่ผมอยากบอกเล่า ในสิ่งที่ไปพบ และเห็น วันที่ สายน้ำยังคงไหลผ่าน ผู้คนได้มาเยือน ชุมชนแห่งเกาะกลางแผ่นดิน แม้กาลเวลาจะล่วงเลย ชีวิตจะผันเปลี่ยน หากร่องรอยยังคงปรากฏ ให้เราได้ค้นหา ส่วนลึกของชีวิตต่อไป
ผมไปถึง เกาะเกร็ด แต่เช้า ... เคยได้ยินมาว่า นกตื่นเช้า จะได้หนอนตัวอ้วนเป็นอาหาร แล้วเกี่ยวอะไรกับการมาถ่ายรูปด้วย นั่นนะสิครับ
คุณลุง คนนี้ ท่านคงจะนอนในเรือ ท่าทางยังงัวเงีย ยังไม่ตื่นดีเลยครับ ... วันนี้ จะมีคนมาเช่าเรือเยอะไหมหนอ ... ท่านคงคิดแบบนี้ แน่ ๆ เลยครับ
เรือลำนี้ อยู่ไม่ไกลจากเรือลำข้างบน พี่คนขับเรือ กำลังจัดการกับอาหารเช้า ท่าทางคงไม่อร่อยเท่าไร คงจะเป็นข้าวถุง แถว ๆ หน้าวัด ... ข้าว 10 บาท แกง 25 บาท ชีวิตก็รอดไปอีกหนึ่งมื้อ หนึ่งคาบ เรียบง่าย จำเป็นต้องพอเพียง ไม่อย่างนั้น อาจจะไม่พอ
ช่วงที่ไปถ่ายรูป ใกล้ลอยกระทงเข้ามาแล้ว น้ำหลากจากเหนือ ยังคงมาอย่างต่อเนื่อง ช่วงน้ำทะเลหนุน น้ำก็ท่วมสูงบ้าง แต่ก็ลดลง ไม่ท่วมขัง ... ดูน้ำใส น่า นุ่งผ้าขาวม้า กระโดดลงไปว่ายน้ำเล่น
พ่อค้าแม่ค้า ฝากบ่นมาว่า นักข่าวไปทำข่าว ว่าเกาะเกร็ดน้ำท่วม (ตอนนั้น) ทำให้ ผู้ทำมาค้าขาย ได้รับผลกระทบ เพราะนักท่องเที่ยว ไม่มาแวะเยือน เหมือนก่อนหน้านี้ ... วอนคนทำข่าว ทำให้ตรงกับข้อเท็จจริงด้วย
หลายคนคงจะเคยได้ยิน ... ปัดสวะ ... ฟังดูไม่ดีเท่าไร แต่ก็ดีกว่า ... เขี่ยหมาเน่าลอยน้ำ ... เคยจัดทริป แล้วให้เพื่อนร่วมทริป เล่นเกมส์ ให้พูดสุภาษิต หรือ คำกล่าว ที่เกี่ยวข้องกับน้ำ ... ไม่น่าเชื่อว่า เล่นกันเกือบชั่วโมง ยังไม่หมดเลยครับ
ผมอยากเป็นกบตัวน้อย ๆ โดดเกาะ ไปบนกอสวะ ที่ล่องลอยไปตามสายน้ำ ... กบอย่างผม คงได้เห็น ชีวิตของผู้คนที่แตกต่าง บ้างก็อยู่บนเรือนหลังเล็ก บ้างก็อยู่บนตึก ที่สูงเสียดฟ้า
วิถีที่แตกต่าง จะเหลื่อมล้ำ สูง ต่ำ ได้เปรียบ เสียเปรียบ คงยากจะบอกได้ ... หาก สิ่งที่แลเห็นเบื้องหน้า คือ ความแตกต่าง อย่างแน่นอน
ผู้มาเยือน กับ เรือลำน้อย ... ตัวตน กับ สายน้ำ ห่างกันเพียงนิด ... ได้สัมผัส กับสายลม แสงแดด ชื่นชม กับภาพวิถีแห่งสายน้ำ และการดำรงอยู่ของคน กับน้ำ
ผู้มาเยือน บางคน อาจจะล่องเรือ ลำที่ใหญ่ขึ้น สายน้ำ ห่างจากตัวเขามากขึ้น สัมผัสกับความเร็วที่มากกว่า หากยังได้สัมผัส กับสายลม แสงแดด
แต่ผู้มาเยือนบางคน อาจจะมาไกล ไกลมาก อาจจะไกลจากอีกฟากฝั่ง ของโลกนี้ ... เสียดายแทน ... ที่เขาไม่ได้เอามือราน้ำ ... เส้นผมไม่ได้โต้ลม ... จมูกไม่ได้สูดกลิ่นแม่น้ำ ... ผิวไม่ได้โดนแดด
แบบนี้ เริ่มใกล้เคียง หากเปลี่ยนจากหาง มาเป็นแจว แม้แดดจะร้อนไปบ้าง แต่คือ วิถี ที่ได้สัมผัส ... น่าลองทำดู ไหมครับ
ช้า ๆ เลาะเลียบ ไปเนิบ ๆ ใน วันสบาย ๆ
ชุมชนแห่งสายน้ำ ... แม้แต่ธนาคาร ก็ยัง เป็น เรือธนาคาร
เบื้องหน้าแห่งองค์พระ ... กระแสแห่งความเมตตา ปกคลุมไปทั่วคุ้งน้ำ
ผมลัดเลาะไปตามเส้นทางในชุมชนเกาะเกร็ด ที่เลียบไปตามลำน้ำ ... อ้อมเกร็ด ... บ้านริมน้ำ ที่ดัดแปลง เป็นร้านอาหาร ให้ผู้มาเยือน ได้ดื่มด่ำ กับวิถีริมน้ำ แห่งเกาะเกร็ด
บางคน ก็ ทอดอารมณ์ กับสายน้ำ ... บนวิถีแห่งนักล่า มีคันเบ็ด เป็นอุปกรณ์ จิตที่เป็นสมาธิ แน่วแน่ กับสายเบ็ด ที่สั่นพริ้ว กับธารน้ำไหล
คงจะเป็นเพราะนักท่องเที่ยว ที่ช่างไม่รู้จัก กาละ เทศะ อย่างผม ... ทำให้ หลายบ้านริมน้ำ เลยต้องมี รั้วรอบ ขอบชิด เช่นนี้ ... ไม่อย่างนั้น ผมก็คงจะเดินดุ่ย ๆ ขึ้นไปถ่ายรูป ถึงห้องนอนได้
ระเบียงริมน้ำ ดูสบาย ๆ ... อยากนั่งเขียน รีวิว จากตรงนี้ ... คงจะเขียนได้ละเมียดละมัย กว่าทุกวันนี้ แน่ ๆ เลยครับ
สองหนุ่มน้อย หยุกหยิก ๆ ไม่รู้คุยอะไรกัน ที่ปลายท่าน้ำ อีกมือ ก็ถือเบ็ด ... ปลาที่ไหน จะเซ่อซ่า มากินเหยื่อ ... แต่ก็ไม่แน่นะครับ ... เพราะปลาแถวนี้ อาจจะอ่านหนังสือไม่ถึง 6 บรรทัดต่อปี ก็ได้
คงจะเป็น ยุคแห่งการประหยัดพลังงาน โดยแท้ ... เมื่อเจ้าของจักรยานคันนี้ ขี่จักรยานจากบ้านในสวน มาถึงท่าน้ำ แล้วพายเรือ ข้ามไปยังที่ทำงาน ที่อยู่อีกฟาก ของลำน้ำ ... ตื่น ๆ หุ หุ ... ขอโทษทีครับ เมื่อสักครู่ หลับฝันไปหน่อยนึง
เป็นอีกวัน ที่ผมซอกแซกเกินเหตุ ... ผมได้ยินเสียงระนาด ดังไปไกล ... ผมก็เดินตามเสียง จนกระทั่ง รู้แน่ ๆ ว่าดังมาจากบ้านหลังนี้แน่นอน เป็นบ้านมีระเบียงทอดจากทางเดิน ไปยังริมน้ำ ... คงมีงานสักอย่าง ผมก็เลยเดินเข้าไป
โผล่หน้าเข้าไปในบ้าน (อย่างกับบ้านตัวเองเลย) ให้รู้สึก จ๋อย เลยครับ เพราะ เขากำลัง ต่อเพลง กันอยู่ ... แต่ไหน ๆ ก็โผล่เข้าไปแล้ว ผมก็เลยมืออ่อน ยกมือไหว้ ไปรอบวง
แล้วขออนุญาตถ่ายรูป ... ถ่าย ๆ อย่างรวดเร็ว แล้วยกมือไหว้ขอบคุณ ... จากนั้นก็เผ่นนนนน
พระพุทธรูปริมน้ำ นี้ ผมเห็นไกล ๆ ตั้งแต่เช้า เห็นตั้งแต่อยู่ลิบ ๆ ... ขณะนี้ ผมเดินมาไกล จนกระทั่ง ท่านอยู่เบื้องหน้าผม จะมีก็แค่ ลำน้ำสายใหญ่ กั้นกลาง ... หากผมยังได้รับรู้ ถึงกระแสแห่งความเมตตา เข้ามาสัมผัสได้ถึงส่วนลึก แห่งจิตใจ
ทางเดิน รอบเกาะเกร็ด ยังไปอีกไกลมาก แต่ผม คงจะหยุดลง ณ ตรงนี้ เพราะตะวันเริ่มคล้อยต่ำ ... เรือลำนี้ ผ่านมาพอดี อีกสักรูป ก่อนเดินกลับ ... ตอนแรก คิดว่า เป็นเรือขายก๋วยเตี๋ยว เพราะเห็นมีถังแกส อยู่กลางเรือ ... มานึกได้ทีหลังว่า เป็นเรือใช้แกสนี่นา
กว่าจะข้าม จากเกาะ มายังแผ่นดินใหญ่ ... ก็ค่ำพอดี ... เกิดอาการปวดฉี่ จำได้ว่า มีห้องน้ำ อยู่ตรงท่าน้ำของวัด ก้มหน้าก้มตา เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ... พอเดินออกจากห้องน้ำ ก็ต้องตะลึงกับ ความงามเบื้องหน้า ... พาโนราม่าเลยครับ ... แต่กล้องเก็บมาได้แค่นี้ ... นี่ถ้าไม่ปวดฉี่ ก็คงไม่ได้ภาพนี้
กลับบ้านก่อนนะครับ บ๊าย บาย
รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่
Booking.com
|
