|
วันนั้น ... ที่คลองบางหลวง |
|
เป้ใบ รองเท้าคู่ รีวิว |
เมื่อพูดถึง คลองบางหลวง ภาพของคุณพลอย ที่รักของคุณเปรม วาบขึ้นมาในความคิดของผม อย่างเด่นชัด เรือนเจ้าคุณพ่อของคุณพลอย เหมือนจะแทรกอยู่ ตรงไหนสักแห่ง ในคลองบางหลวงแห่งนี้ ทั้ง ๆ ที่ เรือนหลังนี้ ไม่เคยมีอยู่จริงแม้แต่เสี้ยวนาที
เมื่อผม มีโอกาส ได้ผ่านไป ที่คลองบางหลวง อีกครั้ง แม้จะเป็นเพียง แค่การไป แตะ ๆ แต่ก็อยาก นำมาฝาก ถึงเพื่อน ๆ ซึ่งบางคน อาจจะ ไม่ได้ไปมานานแล้ว เหมือนเช่นผม
วันนั้น เพื่อนไม่กี่คน ที่ เรานัดกันทางเฟส ก็เจอกันที่ บ้านศิลปิน คลองบางหลวง ช่วงนั้น รถไฟฟ้า BTS ยังมีวิ่งได้แค่ สถานีวงเวียนใหญ่ ผมเดินทาง มาสิ้นสุดที่นี่ แล้วก็ลัดเลาะไปตามเส้นทาง ตามแผนที่
เมื่อเดินตัดเข้าไปในซอย ซอกแซกไปเรื่อย ไม่ต้องกลัวว่าไปไม่ถูกครับ ผมเองใช้วิถีถามชาวบ้านไปเรื่อย ในที่สุด ก็ถึงจนได้ ... เดี๋ยวว่าง ๆ ผมจะเล่าเรื่อง บ้านศิลปิน คลองบางหลวง ให้ฟังต่างหาก วันนี้ อารมณ์ อยู่ที่เรื่องคลอง
เพื่อน ๆ ตื่นเต้นมาก กับ อาหาร ที่มากับ เรือ ปู๊ด ๆ ซึ่งมีสารพัดอย่าง ตั้งแต่ผัดไทย หอยทอด ไก่ย่าง กาแฟ โอเลี้ยง ต้องขอบคุณ บ้านศิลปิน ที่ให้ยืมจาน เป็นการลดขยะโฟม ลงไปได้ 1 ชิ้น
ระหว่างกินหอยทอด จากเรือ เราก็ชมวิว บ้านตรงข้าม แม้ว่าจะไม่มีดินให้ปลูกต้นไม้ เจ้าของบ้านซึ่งคงจะเป็น คนรักต้นไม้ ไม่น้อย ก็ปลูกต้นไม้ได้สารพัด ทั้งไม้แขวน ไม้กระถาง ออกดอกสะพรั่ง เป็นอาหารตาให้เรา โดยไม่คิดเงิน
ผมแอบย่องขึ้นไปชั้นบน ของบ้านศิลปินฯ มุมมองของภาพ คลองบางหลวง เปลี่ยนไป ... ป้าผม ท่านมีบ้านอยู่ริมคลองบางหลวงเช่นกัน เมื่อก่อน เวลาไปเยี่ยมท่าน ผมก็จะเดินผ่าน วัดอินทร์ แล้วไปยืน ตะโกนเรียกที่ริมตลิ่ง (สมัยนั้น ยังไม่มีมือถือ โทรศัพท์บ้าน ยื่นเรื่องขอ 3 ปี ยังไม่ได้ ... คนรุ่นใหม่ อาจจะ งง ว่าที่พูดมาจริงหรือ ????)
ตะโกน กันพอเหนื่อย ป้าก็จะโผล่หน้าต่าง แบบนี้ละ ตะโกนกลับมา รอเดี๋ยว ... สักพัก ป้าก็จะลงเรือ ปลดเชือก แล้วค่อย ๆ พายข้ามคลองมารับเรา
อีกด้านหนึ่ง ของฟากคลองบางหลวง ... จะว่าไปแล้ว ริมคลองบางหลวง ก็มี บ้านหนาแน่น แบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว ตอนผมเด็ก ๆ ก็ประมาณนี้ครับ
คลองย่อย ที่แยกออกจากคลองบางหลวงอีกทีหนึ่ง เมื่อก่อน คงจะเป็นคลองเข้าสวน ... ตอนเป็นนิสิต แล้วได้มีโอกาสไปเที่ยวที่ไร่ปากช่อง ซึ่งเป็นไร่ฝึกงานของนิสิตเกษตร อาจารย์หนุ่ม ๆ ท่านหนึ่ง ได้พาเดินดูต้นไม้ โน่น นี่ นั่น ไปเรื่อย
อาจารย์บอกว่า ปีหน้าจะลาออก กลับไปปลูกกล้วยที่บ้านดีกว่า รายได้ดีกว่า กล้วยขายได้ทุกส่วน ใบก็ขายได้ ลูกก็ขายได้ ต้นก็ขายได้ อีกเหตุผลหนึ่ง คือ พ่อแม่ แก่เฒ่าแล้ว จะได้กลับไปดูแลด้วย
และผมก็ได้ข่าวว่า อาจารย์ได้ลาออกจริง ๆ ตามที่บอก บ้านอาจารย์ อยู่ในคลองบางหลวงนี่เอง ช่วงนั้น ผลผลิตการเกษตร จากในคลองบางหลวง และคลองที่เชื่อมต่อ จะถูกลำเลียงออกมา ยังปากคลองตลาด ตลาดค้าส่งที่ใหญ่มากครับ
อีกมุมหนึ่ง ของ บ้านต้นไม้สวย จากมุมนี้ จะเห็นคลองย่อย ... ถ้าเป็นแม่น้ำ เราคงเรียก แม่น้ำสองสี นะครับ
เด็ก ๆ ตื่นเต้นกับคลอง นั่งมองอยู่นานเลยครับ
ท่าน้ำ หน้าบ้านศิลปิน บางครั้ง ก็จะมีนักท่องเที่ยวแวะขึ้นที่ท่านี้ ครั้งแรก กะว่า จะชวนเพื่อน ๆ ทางเฟส ลงเรือหางยาวมาเที่ยว เหมือนกันครับ ได้บรรยากาศดี แต่การรวบรวมเพื่อน ๆ ค่อนข้างจะลำบาก ก็เลยเปลี่ยนเป็น ต่างคนต่างมา
ท่าน้ำแนวโรแมนติก ก็มีครับ ผมเองยังแอบมานั่ง จิบกาแฟ ปล่อยอารมณ์ให้ล่องลอยไปกับสายน้ำ ดีว่า โยงเชือกเอาไว้ ไม่อย่างนั้น อาจจะลอยออกไปถึงปากอ่าว แล้วก็ได้
หน้าบ้านหลายหลัง (เมื่อก่อน หน้าบ้านจะหันออกคลองครับ) ก็จะเปิดเป็น ร้านขายของที่ระลึก บางบ้าน ก็ทำเป็นโฮมสเตย์ โฮมสเตย์ใน กทม. นี่ละครับ ไม่ต้องไปไกล เบื่อนอนบ้าน มานอนดูคลอง ... คลองบางหลวง ... บ้างก็ได้นะครับ
ชีวิตชาวคลองบางหลวง วันนี้ คงจะต่างกับ คลองบางหลวง ในยุค คุณหญิงดาวเรือง ของคุณโสภาค สุวรรณ แน่ ๆ ... ทั้งคน ทั้งรถ ทั้งเรือ ขวักไขว่ ดีแท้
แต่บางช่วงเวลา นาฬิกา ที่คลองบางหลวง ก็ดูเหมือนจะช้าลง ชีวิตที่สงบ คนจูงจักรยานข้ามคลอง ... สะพานชัน เกินกว่าจะขี่ข้ามได้
ตั้งแต่ตะวันขึ้น ยันตะวันตกดิน คลองบางหลวง มีเสน่ห์มากมาย เกินกว่าที่ นักท่องเที่ยวจากอีกฟากหนึ่งของโลก จะห้ามใจ ไม่ให้มาเยือนสักครั้งได้
คนแล้ว คนเล่า ที่มาชื่นชม งามงดงาม แห่งคลองบางหลวง
บ่ายแก่แล้ว ผม และเพื่อน ๆ จากเฟส ได้แยกย้ายกันกลับ ผมเดินย้อนมาทางวัดอะไร ซักวัด จำชื่อไม่ได้แล้ว ใต้ต้นไทรใหญ่ ริมตลิ่งข้างวัด มีร้านอาหารจานด่วน กลิ่นผัดกระเพรา เชิญชวน ให้ผมต้องแวะ และนี่คือ วิว ข้าง ๆ จาน กระเพราไก่ ไข่ดาว ของผม
ฝั่งตรงข้าม กับจานกระเพราไก่ ไข่ดาว เป็น บ้านริมคลอง ที่หลาย ๆ คนคงจะอิจฉา ดูย้อนยุคทีเดียว แม้ว่า เรือพลาสติก จะมาแทนเรือไม้ ก็ตาม
แล้ว ผมก็อำลา คลองบางหลวง ณ จุดนี้เอง ซึ่งก็คงจะเหมือน กับ นักท่องเที่ยว ที่มากับเรือหาง ลำนี้ ซึ่งแล่น อ้อยอิ่ง ดื่มด่ำ กับแสงสุดท้ายของวัน ... บ๊าย บาย คลองบางหลวง
รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่
Booking.com
|
