|
ตลาดผัก วัดชัยมงคล .. แพร่ เมืองงดงาม ที่นักเดินทางมองข้าม |
|
เป้ใบ รองเท้าคู่ รีวิว |
พอลมหนาวเริ่มพัด ใจก็ขยับ นึกถึงเมืองเหนือขึ้นมาทันที เกือบปีแล้ว ที่ไปเที่ยว .. เมืองแพร่ เมืองงดงาม ที่นักเดินทางมองข้าม .. คงยังไม่นานเกินไป ที่จะนำมาปัดฝุ่น รีวิว ผ่านมาแค่สามร้อยกว่าวันเอง
ตอนกลับมาใหม่ ๆ ผมได้รีวิว ไป 2 เรื่อง คือ เช้าวันนั้นที่ถนนเจริญเมือง และ Khamlue Road of Arts แต่ดูรูปในสต๊อก ยังมีอีกเพียบ ดู ๆ แล้วพอจะจัดเป็นกลุ่มเป็นก้อนได้ ก้อนละนิดก้อนละหน่อย แบบนี้ น่าจะดีกว่า เอามาแบบก้อนใหญ่ กินลำบาก ท้องอาจจะอืดได้
เริ่มต้น ที่ก้อนเล็ก ๆ ก้อนนี้ก่อนก็แล้วกันครับ ... ตลาดผัก วัดชัยมงคล ... ตอนอยู่บนรถทัวร์ (ที่ผมนั่งมาจากกรุงเทพ) ผมเห็นไฟสว่าง ผู้คนคึกคักมาก แต่ช่วงที่ผมไป เป็นช่วง ๆ สายแล้ว (ราว ๆ 8 โมงเช้า) ตลาดวายแล้ว แต่ไหน ๆ มาแล้ว ก็เก็บภาพสักหน่อย
จากนั้น ก็กินอาหารเช้า แผงลอยข้างถนนตรงนั้นเลย ดูท่าทางน่ากิน แต่เรื่องการกิน ผมมักจะลืมถ่ายรูป วันหลังจะต้องท่องจำไว้ ว่า อย่าลืม ๆ ๆ ๆ ที่จริงผมตั้งใจจะกินขนมจีนน้ำเงี้ยว ก็มาถึงแพร่ทั้งทีนะครับ แล้วผมก็ผิดหวัง ไม่มีครับ มีแต่ขนมจีนต้มจืด ... ผมเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกในชีวิต แต่อร่อยครับ กินไป 2 ชาม เป็นเงิน 20 บาท พิมพ์ไม่ผิดครับ ยี่สิบบาท
ท้องอิ่มแล้ว ก็เดินเข้าวัด วัดชัยมงคล ข้าง ๆ เพิงอาหารที่ผมกินนั่นละครับ เดินชมไปเรื่อย ... ตามผมไปนะครับ
ตลาดผักนี้ เป็น ตลาดเล็ก ๆ เข้ากันกับเมืองเล็ก ๆ แม่ค้าบอกว่า ส่วนใหญ่ คนที่มาซื้อ จะซื้อไปขาย หรือไม่ ก็เป็นร้านอาหาร
ผักส่วนใหญ่จะขายเป็นกำใหญ่ ๆ เป็นการ ขายส่ง ไม่ได้ขายปลีก คนมาซื้อ ก็ซื้อทีละเยอะ ๆ ไม่ใช่พ่อบ้าน แม่บ้าน ที่จะซื้อไปทำกับข้าวกินที่บ้าน
พี่สาวคนนี้ ท่าทางคงจะทำ ร้านอาหาร ซื้อผักใส่รถไปเยอะมาก
ผมชอบ ผักกวางตุ้ง มาก ไม่ว่าจะอยู่ในแปลง หรืออยู่ในร้าน แม้กระทั่ง อยู่ในชาม สีสดใส สร้างความสดชื่น ได้เสมอ
คงเป็นเพราะไม่ใช่ย่านที่นักท่องเที่ยว จะมาแบกกล้อง ถ่ายรูป พี่ ๆ ที่ขายผัก ดูจะขัดเขินกับกล้องพอสมควร ถามว่า ถ่ายไปทำไม .. คำตอบเดิม ๆ และเป็นข้อเท็จจริง ก็คือ เป็น นักท่องเที่ยว และชอบถ่ายรูป เป็นชีวิตจิตใจ
เลนส์ขนาด 18-135 ของผม ทำให้ไม่สามารถถ่ายได้จากที่ไกล ๆ ได้ ดังนั้น ก็ต้อง ถ่ายไปเรื่อย ๆ จนคนถูกถ่าย รู้สึก ชินกับกล้อง ไปเองครับ
แต่มุมนี้ คนถูกถ่าย ก็ไม่รู้ว่า วางตัวอย่างไร .. เป็นใคร ก็คงเขินไม่น้อย ที่มีกล้องมาถ่าย ๆ ๆ ๆ ๆ
พริก เยอะขนาดนี้ คงจะเผ็ด อ้าปาก กันเลย
พี่สองคน เก็บพริกที่บ้านมาขายเอง เดี๋ยวสาย ๆ ก็กลับบ้าน บ้านอยู่บนดอย ผมนึกไม่ออก ว่าเมืองแพร่ มีดอยตรงไหน ตกวิชาภูมิศาสตร์
ยิ้มหวาน เลยครับ นางแบบของผม
ทุก ๆ ครั้งที่ผมเห็นภาพแบบนี้ ผมจะนึกถึงภาพ การเทินตะกร้าของ สาวชาวอาข่า ที่ห้วยซ่าน การขนของโดยการใช้ลา ลัดเลาะไปตามไหล่ดอยช้าง ซึ่งเป็นช่วงต้น ๆ ที่ผมได้เดินทาง ออกไปในชุมชน ชนบทของไทย แปลกนะครับ ทำไมอย่างงั้น ก็ไม่รู้
ตะกร้า มีการประยุกต์ใช้วัสดุ จากพวกโพลี่ มากขึ้น
บรรยากาศ ของ ตลาดขายผัก เล็ก ๆ หลังวัดชัยมงคล เมืองแพร่
ผมไปไหน ไม่ว่าจะเหนือ จะอีสาน ผมก็จะเห็น ฟืนแบบนี้ มีวางขาย ตามตลาด ตามร้านขายของชำ ผมว่า คงจะต้องมีบริษัทกระจายสินค้า ที่มีประสิทธิภาพมากทีเดียว
ประตูวัดชัยมงคล ด้านหน้าครับ จะเห็นว่า ยังมี ห้องแถวไม้ หลังคาสังกะสี อีกไม่นาน ความเจริญ คงจะมาขับไล่ (อาทิตย์ที่แล้ว ผมตั้งใจจะไปถ่ายภาพตึกเก่า ที่โรงเรียนไทยนิยมสงเคราห์ หลักสี่ บางเขน แต่ผมไปช้าไป เขาทุบทิ้งไปแล้วเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา)
หอระฆัง วัดชัยมงคล เมืองแพร่ .. นักท่องเที่ยวแบบผม คงแยกแยะไม่ออก ว่าอะไร คือศิลปะท้องถิ่น อะไรคือ ศิลปที่มาจากกรุงเทพ แต่ดู ๆ แล้ว เหมือน ๆ กับหอระฆังที่วัดข้างบ้านผมเลยครับ
อุโบสถ วัดชัยมงคล เมืองแพร่
หอไตร วัดชัยมงคล เมืองแพร่
ผมคงจบ ตอนสั้น ๆ นี้ไว้ตรงนี้ เป็นช่วงสาย ๆ ของวันแรก ที่ผมมาถึงเมืองแพร่ ... จากจุดนี้ ผมจะขี่จักรยาน ไปตามถนนเจริญเมือง ถนนสายสำคัญของเมืองแพร่ แต่เก่าก่อน เพื่อมุ่งเข้าสู่ประตูชัย ... เอาฤกษ์ เอาชัย สักหน่อยครับ
รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่
Booking.com
|
