|
บนเส้นทางสู่เรณูนคร (ตอนที่ 1/2) |
|
นครพนม เมืองสงบ ริมฝั่งโขง |
|
เป้ใบ รองเท้าคู่ รีวิว |
วันนี้เป็นวันที่สอง ของทริป ... นครพนม เมืองสงบ ริมฝั่งโขง ... ที่ผมฉายเดี่ยว โต้ลมหนาว แม้จะเป็นทริปที่ค่อนข้างกระทันหัน ตัดสินใจแบบวัยรุ่น ทั้ง ๆ ที่สังขารชราภาพ แต่เมื่อวานที่ขี่จักรยาน เที่ยวทั่วเมือง ตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายันสี่ทุ่ม ได้พิสูจน์แล้วว่า ยังพอไหว ๆ
เมื่อคืน ผมหลับสนิท โดยไม่ลืมที่จะตั้งปลุกไว้ เสียดายห้องที่ผมพักที่ The River Hotel Nakhonpahnom ไม่มีประตูมุ้งลวด ผมเลยอด ที่จะเปิดประตูระเบียงห้อง รับลมหนาวจากลำน้ำโขง ให้ชื่นใจ แต่ผมก็เปิดม่านไว้หมด พอลืมตาขึ้น แสงสีทอง เริ่มจับขอบฟ้าบ้างแล้ว อย่างรวดเร็ว กระโดดแผล้ว ปฏิบัติการในห้องน้ำฉบับเร่งด่วน เพียงไม่กี่นาที ทุกอย่างก็พร้อม แล้วผมก็เริ่มต้นง่าย ๆ เลย ที่ระเบียงหลังห้อง แล้วก็เลื้อยลงไปที่ตลิ่งริมโขง หลัง The River นั่นเอง
โปรแกรมวันนี้ ผมจะลุยไปต่างอำเภอ โดยใช้แมงกะไซค์ ต้องขอขอบคุณ น้อง ๆ ที่ The River ที่ได้ช่วยติดต่อเช่าให้ เชาะแชะกับอาทิตย์ขึ้นจากฝั่งโขง พอสมควร แวะกินอาหารเช้าแบบด่วนจัด คือ ซดกาแฟ 1 ถ้วย + ข้าวต้มหมู 1 ถ้วย ทั้ง ๆ ที่อาหารเช้าที่รวมอยู่ในค่าห้องแล้ว มีเพียบ พร้อมให้บริการ ... อย่าเห็นแก่กิน ๆ ๆ ๆ ๆ ... ผมท่องในใจ ก่อนที่จะเผ่นออกมาจากห้องอาหาร แมงกะไซค์คันหรู ผมเรียกเธอว่า ลมโชย ก็แล้วกันนะครับ ... จอดรอผมที่หน้า The River ... ลุยกันเลย
ตารางวันนี้ หลวม ๆ คิดไว้คร่าว ๆ ว่า ... ลมโชย .. จะพาผมแวะริมโขงไปเรื่อย ๆ ไปกินมื้อเที่ยง ขนมจีนพูนสินน้ำกะปิ ที่ต้องกินให้ได้เมื่อมาเรณูนคร ... แวะชมการทำอุ ของ ป้าทองแย้ม ดาวเยอะจนขี้เกียจนับ ... ไหว้ พระธาตุเรณูนคร สีหวานชวนฝัน ตอนเย็น ๆ ... ปิดท้ายด้วยไหว้ พระธาตุพนม ยามพลบต่อจนค่ำ จากนั้น ผมและ ลมโชย ก็ควงคู่กัน กลับมานอน ที่ The River เตียงนุ่ม ๆ ... เพื่อไม่ให้เสียเวลา ลุยกันเลยครับผ๊ม
ทันที ที่ลืมตา บนเตียงนุ่ม ๆ ที่ The River Hotel Nakhonphanom ตะวันที่แจ่มใส ก็เข้ามาทักทายกันเลย ... เมื่อคืน ผมนอนโดยไม่ได้ปิดม่าน กลัวว่าจะนอนเพลิน
หาดทรายทองศรีโคตรบูรณ์ เริ่มก่อร่าง สร้างตัว อย่างช้า ๆ หลัง the river อีกไม่นาน ก็จะกว้างใหญ่ ให้ผู้คนได้ลงไปพักผ่อน สนุกสนาน กับกิจกรรมที่หลากหลาย
ดอกหญ้า ตะวันขึ้น ณ ริมฝั่งโขง หลังห้องนอน ของผมเอง
สุดสายตา กับฝั่งโขง ยามเช้า ... วันนี้ ผมจะล่องไปตามน้ำโขง ไปสู่ ธาตุพนม ที่อยู่ใต้ลงไปอีกนิด
ลมโชย ... แมงกะไซค์ คู่ชีพ วันนี้ของผม ... ขอบคุณน้อง ๆ ที่ The River Hotel Nakhonphanom ที่เป็นธุระเช่าให้ ... ผมลืมเรื่องหมวกกันน๊อค แต่น้อง ๆ เขาไม่ลืม ตามผมไปด้วย ขอบคุณอีกครั้งครับ
อย่างที่บอกไว้ ว่าวันนี้ ผมไม่มีอะไรมากในโปรแกรม เจออะไร เป็นแวะ ดังนั้น พอขี่ ลมโชย มานิดเดียว พอเจอ ฟาร์มบุตรีนครพนม ผมก็เลย ไม่รอช้า ที่จะแวะทันที
ด้านหนึ่ง ของฟาร์มบุตรีนครพนม ติดกับถนน อีกด้านติดกับ น้ำโขง ทิวทัศน์สวยงาม ... ภาพนี้ ย้อนแสงเต็ม ๆ ตะวันยังต่ำ จะไปหรี่ ก็ทำไม่ได้
เก๋ ๆ น่านั่ง ในฟาร์มบุตรีนครพนม ไม่แน่ใจ ว่าปกติเขาเปิดให้คนนอก เข้าไปเที่ยวได้หรือเปล่านะครับ
น้องวัว คงสงสัย ว่าใครนะ มาเยี่ยมฟาร์มแต่เช้าเลย ... อย่าเพิ่งถ่ายรูปนะ ฉันยังไม่ได้แต่งหน้า ทาปาก เลย
แต่ น้องม้า ไม่สนใจ อะไรรอบด้านแม้แต่น้อย ก้มหน้า ก้มตากินลูกเดียว ... พี่ชายคนที่เฝ้าฟาร์ม ตะโกนบอกมาไกล ๆ ว่า เข้าไปถ่ายรูปในรั้ว ก็ได้ แต่ผมกลัว จะโดนน้องม้าดีดเอา ก็เลย อยู่นอกรั้วดีกว่า
ลมโชย แมงกะไซค์คันเท่ห์ พาผมมาอีกนิด ก็เจอ วัดศรีจันทราวาส ต้องแวะสักหน่อย กับวัด ที่อยู่ชานเมือง ว่าต่างจากวัดในเมือง มากน้อยเพียงใด
มุมสวย ๆ หน้าประตู วัดศรีจันทราวาส อ.เมือง จ.นครพนม
พอเข้าไปใน วัดศรีจันทราวาส จะมี พระพุทธรูป เรียงราย อยู่ข้างโบสถ์ งดงามมากครับ
รอบอุโบสถ มีสายสิญจน์ระโยงระยางอยู่ เข้าใจว่า ก่อนหน้านี้ น่าจะมีงานอะไรสักอย่าง ... ผมเคยไปเที่ยว ที่บ้านสีกายเหนือ หนองคาย ช่วงสงกรานต์ คนที่บ้านนั้น ได้นำพระพุทธรุป ไปถวายที่วัด ผมเลยมีโอกาสได้เข้าร่วม พิธีเบิกเนตร ด้วย ซึ่งก็มีสายสิญจน์โยงแบบนี้ เหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจว่า ที่นี่ เป็นงานนี้ ด้วยหรือเปล่า
จั่วอุโบสถ วัดศรีจันทราวาส งดงามด้วยภาพวาด เข้าใจว่า คงเป็นช่างท้องถิ่น งามตาเช่นกัน
ผมยังเพลิดเพลิน กับการได้เดินรอบ อุโบสถ วัดศรีจันทราวาส พระพุทธรูป ที่อยู่รอบ ๆ จะออกมาแนวนี้ ไม่แน่ใจ ว่าเป็นคติความเชื่อ หรืออย่างไร
ภาพนูนสูง หน้าประตูทางเข้า อุโบสถ วัดศรีจันทราวาส สื่อถึงอะไร ใครรู้ วานแบ่งปัน ความรู้กันบ้างนะครับ
ข้าง ๆ อุโบสถ มี ศูนย์เด็กเล็ก เพราะยังเป็นช่วงเช้า ผู้ปกครองกำลังทะยอยมาส่งเด็ก ... เด็ก ๆ เลยวิ่งเล่นที่สนามหน้าศูนย์ฯ อย่างสนุกสนาน
วนรอบอุโบสถ วัศรีจันทราวาส ครบรอบ ... ผมก็ขี่ ลมโชย ล่องใต้ลงไปเรื่อย ๆ แม้จะเป็นช่วงปลายมกราคม แล้ว แต่ก็ยังมีการหว่านข้าว ทำนา ดูเขียวชอุ่ม น่ารื่นรมย์ ... ดูเหมือนจะเป็น โครงการสูบน้ำทำนา หรือไง นี่ละครับ
มีป้ายบอกว่า มี วัดโบราณ อยู่ในถนนแยกจากทางสายหลัก ผมก็เลี้ยวตามเข้าไป ลืมถ่ายป้ายไว้ก่อน เลยจำไม่ได้ว่า เป็นวัดอะไร
ร่องรอยของวัดโบราณ เหลือแต่กองอิฐ มีอาณาบริเวณกว้างขวางพอสมควร ผมเดินวน ๆ ... อิฐพูดไม่ได้ เลยไม่รู้ว่า ความเป็นมา และความเป็นไป ของโบราณสถานแห่งนี้ เป็นเช่นไร
กลางพื้นที่ ที่ระบุว่าเป็นวัดโบราณ มี พระพุทธรูปปูนปั้น ประดิษฐานอยู่ เข้าใจว่า คงเป็นพระใหม่ ที่ชุมชน นำมาเมื่อไม่นานนี้
เดินทางย้อนกลับมาทางเดิม มี สวนผักแปลงเล็ก ๆ อยู่ทางซ้ายมือ ... ช่วงที่เข้ามา ไม่ทันสังเกต ... ผมเล็งกล้องผ่านรั้วลวดหนาม จนเจ้าของสวนเห็น เลยตะโกนบอกมาว่า เข้ามาถ่ายข้างในสิ ความที่ไม่อยากใช้เวลาตรงนี้มากนัก ผมก็เลยไม่ได้เข้าไป
ผมเพิ่งเคยเห็น ดอกคะน้า เป็นครั้งแรก ดูสวยดีนะครับ เข้าใจว่า เจ้าของสวน คงจะปล่อยให้แก่ จะได้เก็บไว้ เป็นเมล็ดพันธุ์ในครอปหน้า ต่อไป ... จริงเท็จประการใด ผู้รู้ ช่วยแย้งด้วยครับ
ผักสวย ๆ ในแปลง ภาพเช่นนี้ เราจะเห็นได้ทั่วไป ที่ไหนมีดิน และมีน้ำ เกษตรกรไทย ไม่เคยว่างเว้น ที่จะ พลิกพื้นดิน ให้เป็นของกินได้
ความงาม มีเสมอ หากใจเราเปิดกว้าง และ มองในหลากหลายมุม หามุมสักมุม สิครับท่าน
4 วัน 3 คืน ที่นครพนม ผมไม่เคยห่างจากน้ำโขง เกินสายตาจะแลเห็น ... ไม่เกินความจริงเลยแม้แต่น้อย ... ลมโชย แมงกะไซค์คันหรูของผม พาผม ลัดเลาะ มาถึง บ้านหนองจันทร์ ทันที ที่สายตา พ้นดงไม้ ผมก็ตื่นเต้น กับภาพเบื้องหน้าเลยครับ
จากร่มไม้ บนตลิ่งสูง ของฝั่งโขง ที่วัดบ้านหนองจันทร์ ไร่ใบยาสูบ สุดลูกหูลูกตา ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ผมเคยเห็นแต่ ชาวบ้านปลูกต้นยาสูบ ไว้หลังบ้าน สิบ ยี่สิบต้น เท่านั้น ไม่เคยเห็นมากขนาดนี้มาก่อน
พ้นไม้ใหญ่ต้นนั้น ก็คือ น้ำโขง ไร่ยาสูบ กำลังเติบโต เต็มที่
อีกมุมหนึ่ง ของ ไร่ใบยาสูบ ริมโขง ที่นครพนม ในวันที่อากาศกำลังเย็นฉ่ำ
สิ่งที่ผมเห็นเบื้องหน้า ทำให้ผม ซาบซึ้ง กับคำว่า สองฝั่งโขง คือสายสัมพันธ์ สนิทชิดเชื้อ คือ สายเลือดเดียวกัน ... ลำน้ำไม่อาจกั้น ความเป็นญาติ แม้จะถูกแบ่งกันด้วยเส้นสมมุติ ของขอบเขตประเทศ ... ลิบ ๆ โน่น คือ วัด คือ พระธาตุ ที่อยู่อีกฟากฝั่ง ของน้ำโขงครับ
ราวกับคือ ผืนแผ่นดินเดียวกัน ... ลำโขง ไม่อาจขวางใจ สายใยแห่งความรัก ของผู้คน ทั้งสองฝั่ง ... ลิบ ๆ คือ ฝั่งลาว ประเทศเพื่อนบ้าน เรานั่นเอง
เพิงกลางไร่ใบยาสูบ ริมโขง นครพนม
หมวกทรงสวย บ่งบอกที่มา ของเชื้อสาย แห่งวัฒนธรรม ที่ผสมกลมกลืน กันเป็นหนึ่งเดียว ในปัจจุบัน
ติดตาม ตอนต่อ ของ บนเส้นทางสู่เรณูนคร คลิก ตามไปดูกันครับ
บนเส้นทางสู่เรณูนคร (ตอนที่ 2/2) .. นครพนม เมืองสงบ ริมฝั่งโขง คลิก คลิก
รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่
Booking.com
|
