|
ล่องสะเปาจาวละกอน ชุ่มฉ่ำ ๆ .. นครลำปาง งดงามกว่าที่คิด (ตอนจบ) |
|
เป้ใบ รองเท้าคู่ รีวิว |
ต่อเนื่อง จากตอนแรก เป็นวันแรก ที่ผมได้เดินทางถึง นครลำปาง เป็นช่วงที่มีงาน ล่องสะเปาจาวละกอน พอดี .. ไปต่อกันเลยครับ
ร้านกระทง เริ่มตั้งร้านกันแล้ว ฝนลงแบบนี้ กระทงดอกไม้สด ก็เลยดูสดใส เป็นพิเศษ
ช่วงเวลานี้ ถนนบ้านเชียงราย ยังคงว่างเปล่า ร้านค้าก็กังวลกับฝน เพราะตกหนัก สลับเบา มาทั้งวัน .. คนจะมาเที่ยว ก็คงลังเล ว่าจะมาดีหรือเปล่า
ผมก็เดินเก็บภาพไปเรื่อยเปื่อย พอยกกล้อง นางแบบ ผมก็จะหลบกล้อง ผมต้องรีบ ร้องบอก ว่า พี่ ๆ จะไปไหน
คุณยาย ท่านนี้ กำลังเย็บกระทง อยู่อีกด้านหนึ่ง ผมเลยขอ คุณยาย ช่วยมานั่ง เป็นนางแบบให้ผมก่อน เดี๋ยวค่อยไปเย็บกระทงต่อ
ผมไม่ได้โผล่ ไป ลอยกระทง ที่ไหนมาสักสิบปีได้แล้ว รู้สึกตื่นตา ตื่นใจ กับกระทงสวย ๆ
ทุก ๆ ร้าน ริมถนนบ้านเชียงราย ได้แปลงร่าง เป็น ร้านขายกระทง กันโดยถ้วนหน้า และทุกคน ต่างคร่ำเคร่ง ในการผลิตกระทง อย่างสุดฝีมือ
กระทง ของพี่ร้านนี้ มีความหลากหลายทางพันธุกรรมมาก
เล็บครุฑ ที่ผมเพิ่งตัดกิ่งทิ้ง เพราะเขาโตไว ในหน้าฝน แต่ที่นี่ เอามาแต่งเป็นกระทง ได้สวยงาม รู้อย่างนี้ ผมแบกมาฝากพี่เขาก็ดี
คงไม่เป็น .. กระทง หลง ทาง .. แน่ ๆ เพราะงามขนาดนี้ ใคร ๆ ก็อยากไปลอยด้วย
อีก มุม ของ กระทง แห่ง นครลำปาง
น้องคนนี้ ไม่แน่ใจว่า คุณแม่ ให้มาเฝ้าร้าน หรือ แม่คุณ สั่งให้มาดูก่อน ที่เธอจะมาเอง ตอนค่ำ ๆ แต่ที่แน่ ๆ กระทง สวย ๆ ทั้งนั้นครับ
ถึงตอนนี้ ผมรู้สึกจะหมดแรงแล้ว หิวด้วย ตัวเปียกปอน เลยเดินข้ามสะพาน ไก่ส้ม (สะพานออเร้นท์) เพราะจอดจักรยานคู่ใจ ไว้ทางฝั่งขวา ของน้ำวัง
ทีมงาน เตรียมลากเรือ ที่จะร่วมขบวนประกวด ไปทางต้นน้ำ .. ผมขี่จักรยานลัดเลาะริมน้ำ ฟ้าเริ่มมืด ความค่ำมาเยือน ผ่านไปตามถนนสายเล็ก ๆ บ้านริมทาง มีการ จุดประทีป ประดับเทียน เป็นที่สวยงามมาก เสียดายที่ไม่ได้เก็บภาพมาฝาก เพราะเป็นถนนในซอย มี น้องหมา เจ้าถิ่น ส่งเสียงเห่า แบบไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร ตลอดทาง
ผมแวะกิน ข้าวต้มข้างทาง ริมถนนฉัตรไชย คนแยะ คงจะอร่อย .. แล้วก็อร่อย พอประมาณ ในราคาที่ไม่ต้องเช็ครายละเอียด
เข้าที่พัก อาบน้ำ สระผม กลัวไข้หวัดจะถามหา กะว่าจะนอนพักเอาแรงสักหน่อย เพราะเมื่อคืน บนรถทัวร์ หลับ ๆ ตื่น ๆ ตามประสาผู้สูงวัย .. แต่เสียงพลุ ดังปุ่งปั่ง เลยโผล่ไปดูที่ระเบียงหลังห้องพัก ... โหหหหหห โคมลอย เต็มท้องฟ้าเลย เท่านั้นเอง ผมก็รีบแต่งตัว ออกไปลุยกันต่อ
ตอนนี้ ฝนขาดเม็ดแล้ว (หลังจากตกต่อเนื่องมาสามวันสามคืน ก็ได้เว้นวรรคให้คนลำปาง ออกมาเที่ยวบ้าง) ระหว่างที่ ขี่จักรยาน จากที่พัก ไปยังบริเวณจัดงาน ริมทาง ก็จะมีการจุดเทียน แบบนี้ เป็นระยะ
เพียงแป๊บเดียว .. สองล้อ พลังขา .. ก็พาผมมาถึงห้าแยกหอนาฬิกา หมุด กลางเมือง นครลำปาง ปากทาง เข้าสู่ถนน บ้านเชียงราย ซึ่งเป็นสถานที่จัด งานล่องสะเปาจาวละกอน
ไม่น่าเชื่อ ว่าเป็นสถานที่เดียวกัน ที่ผมเพิ่งมาเมื่อตอนเย็น ซึ่งซบเซาเงียบเหงา เพราะสายฝนที่โปรยปราย .. แต่ตอนนี้ กลับคึกคัก ไปด้วย ผู้คน แสง สี เสียง
อีกมุมหนึ่ง ของ ห้าแยกหอนาฬิกา นครลำปาง คืนวันลอยกระทง ที่ฝนเว้นวรรค ให้ผู้คน ออกมาเที่ยวนอกบ้านได้บ้าง
แสง สี บนถนนบ้านเชียงราย สถานที่จัดงาน ล่องสะเปาจาวละกอน
อีกมุมหนึ่ง ของ แสง สี บน ถนนบ้านเชียงราย สถานที่จัด งานล่องสะเปาจาวละกอน
สาว โคม ลอย
ดูกระทง ที่ทำจาก พืชพรรณมามากแล้ว เปลี่ยนบรรยากาศ มาดู กระทงวัสดุสังเคราะห์ ดูบ้าง
เขาเรียก โคม ยี่ เป็ง หรือเปล่า ไม่แน่ใจครับ
หน้าร้านกาแฟ ชื่ออะไร ไม่ได้ดู แต่คนเยอะ .. ผมเป็นคนไม่ค่อยพิถีพิถัน เรื่องกาแฟ สักเท่าไร ไป นั่งดื่มกาแฟ ถ้วยละหลายร้อย หรือ หลายพัน เสียของเปล่า ๆ เพราะผมแยกไม่ออกจริง ๆ ว่าต่างจาก แบบฉีกซอง กดน้ำร้อน ที่ร้านในปั๊มน้ำมัน อย่างไร
โคม .. ผมเคยไปเห็น ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่เชียงใหม่ นานนนนนน แล้ว เป็นหมู่บ้านทำกระดาษสา แล้วก็มีบางบ้าน ทำ โครง โคม โดยเอาไม้ไผ่มาเหลา (ผมไม่รู้จะใช้คำอะไรที่ถูกต้อง) แล้วก็ผูกเป็นโครง ... ลายที่แปะ ก็จะมีอีกบ้านที่ตัด เดี๋ยวนี้ คงจะปั๊ม เพราะดูแล้าเส้นคม ลายสม่ำเสมอ เกินกว่า ที่มือมนุษย์ จะทำได้
อีกมุมหนึ่ง ของ โคม สวย
เดินผ่าน วัดเชียงราย ที่นครลำปาง ไม่รู้ว่า มีวัดลำปาง ที่เชียงราย หรือเปล่า .. คุณลุง กำลังปีน เอาผ้า ขึ้นไปปิดหน้าพระ .. ทำไม ต้องปิดด้วยก็ไม่ทราบ คงจะเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ ที่มีความเชื่ออะไร เป็นเบื้องหลัง ที่คน อย่างผม ไม่เข้าใจ ใครรู้ บอกกันมาได้นะครับ
ลอยโคม ลอยทุกข์ ลอยโศก ให้ลับหาย
เป็นครั้งแรก ที่ผมถ่ายภาพ โคมลอย .. สนุกดี เหมือนกันครับ ผู้คน พร้อมจะเป็น นายแบบ นางแบบ แม้ว่า เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เด็ก ๆ ตื่นเต้น พอ ๆ กับผม ที่ตื่นเต้นเหมือนกัน .. คงเป็นเพราะ ทำตัวเป็นกบ มานาน ไม่ได้โผล่ ไปงาน ลอยกระทง นานนนนนนน มาก
ร้อนนะตัวเอง 5555 มีบ่นกันเล็กน้อย .. เล่นกับไฟ ก็ต้องมีร้อนบ้างละครับ
ผมแหวกคน เข้าไปไม่ถึงริมน้ำ คนเยอะมาก .. ทั้งคนที่มาชม กระบวนเรือที่เข้าประกวด แล้วก็คน ที่มาลอยกระทง .. บนสะพาน ไก่ส้ม (สะพานออเร้นท์) คนเต็มสะพาน จนผมอดหวั่น ๆ ในใจไม่ได้ว่า สะพานแขวนเล็ก ๆ จะรับน้ำหนักไหว หรือเปล่า
เมื่อเก็บภาพกระทงไม่ได้ ก็ไล่เก็บ ภาพโคมลอย ก็แล้วกัน
แบตในตัวผม เริ่มจะหมดอีกแล้ว เลยเริ่มเดินออกจากงาน .. ข้อดี ของการขี่จักรยาน คือ สามารถจอดได้ ในที่ที่ใกล้ที่สุด ซึ่งแม้แต่มอเตอร์ไซค์ ก็ยังต้องจอดไว้ไกล ๆ
ผมทำเป็นเนียน ๆ จอดข้าง เต้นท์จัดงาน เลย ถามพี่ตำรวจ ว่าจอดตรงนี้ได้หรือเปล่า .. พี่ตำรวจ บอกได้เลย อิ อิ
นึกถึง สาวกรีก ผู้จุดคบเพลิงโอลิมปิค (คนซ้าย) เห็นตอนแรก ก็นึกอยากจะถ่ายภาพน้องเขา แต่กลัวเขาจะนึกในใจ แก่แล้ว ไม่อยู่ส่วนแก่ .. แต่พอเดินเลยไปสักหน่อย ก็เปลี่ยนใจ เดินกลับมา น้องเขาก็ทำหน้า งง ๆ เล็กน้อย แต่พอผมบอก ขออนุญาตถ่ายรูปนะ น้องเขาก็โพสท่าให้เลยครับ
ความจริง น้องเขาสวย กว่านี้ ผมถ่ายได้ไม่ดีพอ ทำให้ความสวยหายไปประมาณ 80%
การท่องเที่ยวคนเดียว เรามักจะเจอมิตรภาพที่ดีเสมอ .. น้องคนหนึ่ง หิ้วกล้อง + ขาตั้ง และอุปกรณ์ .. คนชอบถ่ายภาพ เหมือนกัน ก็เลยได้คุยกันแบบถูกคอ ดูเหมือนน้องเขาจะเป็นผู้กว้างขวางพอสมควร เพราะระหว่างที่ยืนคุย มีคนเข้ามาทักทาย ตลอดเวลา .. ครอบครัวนี้ เป็นอีกครอบครัวหนึ่ง ที่เข้ามาทักทายเพื่อนใหม่ ที่เพิ่งเจอกันของผม
ขอจบ ค่ำคืนนี้ ด้วยป้าย ตรอกวัดเชียงราย ก็แล้วกันนะครับ .. วันแรก ของ ทริปลุยเดี่ยว .. นครลำปาง งดงามกว่าที่คิด .. ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ตลอดสามวันที่เหลือ หากสนใจ ติดตามกันได้ครับ
ล่องสะเปาจาวละกอน ชุ่มฉ่ำ ๆ .. นครลำปาง งดงามกว่าที่คิด (ตอน 1/2) คลิก คลิก
รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่
Booking.com
|
