ค้นหาแหล่งท่องเที่ยว
ป้อนข้อมูลท่องเที่ยว
เลาะเลียบ ตลาดบน ชื่นชม บ้านไม้ เรือนเก่า เมืองโพธาราม ตอนที่ 3/3 (ตอนจบ)
เป้ใบ รองเท้าคู่ รีวิว

เป็นรีวิวต่อเนื่อง จาก เลาะเลียบ ตลาดบน ชื่นชม บ้านไม้ เรือนเก่า เมืองโพธาราม ตอนที่ 2/3 ตามกันไปเลยครับ

รุกบ้าง ถอยบ้าง จะเป็นไรไปกับชีวิต .. ไม่ใช่ชมรมหมากรุก แต่ก็คงใกล้เคียง ประมาณนั้น พี่ ๆ ที่มีเวลาว่าง บ่าย ๆ ลมเย็นอย่างนี้ ที่ ศาลาริมน้ำ หน้าวัดไทร โพธาราม ... ผมเดินเลาะ ๆ มา เริ่มหมดแรง เลยโอ้เอ้ ดูพี่ ๆ โขกหมากรุกกันเพลินไปเลย

ทำอะไร ไม่ดูตาม้าตาเรือ คนไม่เคยเล่นหมากรุกอาจจะงง มันเกี่ยวอะไร กับการทำมาหากินด้วยล๊ะ เพือน ๆ คงไม่งงนะครับ

ประตูวัดไทรอารีรักษ์ ฝั่งแม่น้ำแม่กลอง เท่าที่ค้นได้ บอกว่า เป็น วัดของชุมชนมอญ ที่ตั้งบ้านเรือน ในเมืองโพธาราม

อีกมุมหนึ่ง ของ วัดไทรอารีรักษ์ โพธาราม

ช่วงจะข้ามถนนจากศาลาริมน้ำ ไปเข้าประตูวัดไทร มองซ้ายมองขวา ขอกดชัตเตอร์อีกสักที

ลานโพธิ์ ดูร่มเย็น และเยือกเย็น ทำให้ผมรู้สึก ใจปลอดโปร่ง อย่างประหลาด

ได้สอบถามหลวงน้า ที่เดินผ่านผมไป ว่าที่นี่ มีอะไร ที่บ่งบอกถึงรากแห่งความเป็นมอญบ้าง (คือ พอพูดถึงวัดมอญ ผมก็มีภาพวัดมอญ ที่ปากเกร็ด ผุดขึ้นมาให้หัวเลย) หลวงน้าบอกว่า ไม่น่าจะมี ... แต่ที่ผมแปลก ๆ ตา คือ เจดีย์ที่สร้างคลุม ใบเสมา รอบอุโบสถ ซึ่งก็ไม่รู้ว่า เกี่ยวข้อง กับ ความเป็นมอญ มากน้อยแค่ไหน

หน้าต่างอุโบสถ ก็คงไม่แตกต่าง จากวัดภาคกลางทั่ว ๆ ไป อย่างที่เราเห็นกัน

ด้านหลังของอุโบสถ วัดไทร โพธาราม ร่มเย็นดี ผมเลยนั่งพักแป๊บนึง

อีกสักรูป ของด้านหลังของอุโบสถ วัดไทร โพธาราม

ภาพวาด บนผนัง อุโบสถ วัดไทร โพธาราม ไม่แน่ใจว่า อายุมากน้อยแค่ไหน แต่เท่าที่เห็น คือ ความชื้น เริ่มไล่จากด้านล่างขึ้นมา ทำให้ภาพเริ่มเสื่อมสภาพแล้ว

หน้าบรรณ ของอุโบสถ วัดไทร .. ผมสังเกตดู ช่อฟ้า หางหงส์ ที่เป็นไม้ เริ่มผุ .. ตอนไปเที่ยวทางเหนือ หลวงลุงบางท่าน บอกว่า เดี๋ยวนี้ต้องหันไปพึ่งพวกเรซินแล้ว เพราะราคาถูกกว่า และดูแลรักษาก็ง่ายกว่า ยุคสมัยเปลี่ยนไป ศิลปะ วัฒนธรรม ก็คงจะต้องปรับตัวตามไปด้วย

ผมเห็น อิฐก้อนใหญ่ ที่ฐาน ทำให้นึกถึง อิฐตามกำแพงเมือง เพราะอิฐที่สร้างบ้าน ก้อนไม่ใหญ่ขนาดนี้ จริงเท็จประการใด ใครรู้ส่งเสียงมาหน่อยสิครับ

วิหาร ของวัดไทร ตามลายแทง บอกว่ามีภาพวาด บนผนังที่งดงาม แต่เห็นประตูปิดอยู่ เลยไม่กล้าเข้าไป อดดูครับ

วิหาร วัดไทร บ่ายวันที่ฝนเว้นวรรค ให้ผมได้มาเยือน โพธาราม พอกลับมาถึงบ้าน ฝนก็ตกเลย

หอระฆัง วัดไทร โพธาราม

หน้าบรรณ ศาลาการเปรียญ ของวัดไทร โพธาราม ดูเหมือนจะมีกลิ่นอาย ของมอญ (ตามความคิดของผมนะครับ ข้อเท็จจริงอาจจะอีกเรื่อง)

ผมเดินออกจากวัดไทร ย้อนกลับมาทางถนนเลียบแม่น้ำแม่กลอง ผ่านการประปา เป็นสิ่งที่แปลกตา สำหรับผม ที่ไม่ได้เห็น แท้งค์น้ำประปา แบบนี้ มานานแล้ว ขอเก็บภาพสักหน่อย

เดินมาอีกนิดนึง เจอพี่ ที่ได้คุยกันที่ศาลาริมน้ำหน้าวัดไทร พี่เขาชวนไปดูบ้านที่พี่เขาอยู่ จากคำบอกเล่า อายุบ้านหลังนี้ น่าจะมีอายุร้อยปีขึ้นไปแน่นอน เพราะผู้ที่เกี่ยวข้อง ไล่กันแล้วร้อยปีขึ้น สภาพไม้พื้น แผ่นใหญ่ยาวตลอด ฝาห้อง (ไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะ มีรูปต่าง ๆ ของพี่เขา แขวนอยู่ เกรงใจจะเป็นการรบกวน) เฉพาะในภาพนี้ การเข้าไม้ ล้วนแต่เป็นสลัก ไม่มีตะปู หรือน๊อต ให้เห็น (ในส่วนของโครงสร้างเก่า)

จากนั้น ผมก็เดินลัดเลาะ มาทางถนนริมตลิ่งแม่น้ำแม่กลอง ซึ่งก่อนหน้านั้น คงจะเป็นตลิ่งลงแม่น้ำเลย แต่ตอนนี้ มีถนนแล้ว สภาพบ้าน เป็น บ้านเสาสูง คงให้พ้น ความสูงของน้ำ ซึ่งช่วงหลังนี้ น้ำคงไม่มีหลากเหมือนเมื่อก่อน เพราะ มีเขื่อนใหญ่มากมาย อยู่ทางต้นน้ำ

เมื่อน้ำไม่หลากสูง เหมือนเมื่อก่อน ชั้นล่างที่เคยปล่อยโล่ง ก็เริ่มนำมาใช้ประโยชน์ ต่อการดำเนินชีวิต เท่าที่เห็น จะมีหลักของกรมเจ้าท่า ปักระบุเขตตลิ่งไว้อย่างชัดเจน

บางบ้าน ก็มีสภาพ ชำรุด ทรุดโทรม อาจจะด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา

บ่ายคล้อย จะเริ่มเย็นแล้ว ริมน้ำแม่กลอง มีคนมาเดินเล่น บ้างก็ออกกำลังกาย ลมยังนิ่ง ติดจะอบอ้าวด้วยซ้ำ .. ผมหลับตานึก บริเวณนี้ น่าจะประมาณ หาดทรายโพธาราม ที่ผมได้เห็นจากภาพ ของบางบ้าน ที่ผมได้มีโอกาสเห็น ในช่วงวันนี้ .. หากวันนี้ พื้นที่ ที่เคยเป็นหาดทราย ก็มีสภาพเป็นอย่างที่เห็นในภาพ ดีหรือไม่ ก็ใช้วิจารณญาณ ดู ก็แล้วกันครับ

มองย้อนกลับไปทางวัดไทร สะพานที่เห็น เป็นสะพานที่ทำให้ โพธาราม จากเมืองตัน เป็นเมืองไม่ตัน มีสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง อยู่ใกล้ ๆ .. สิ่งหนึ่ง ของวิถีชุมชน ที่อาจจะดูดี แต่เมื่อสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไป ก็น่าที่จะเปลี่ยนแปลงบ้าง ซึ่งก็คง จะต้องเป็นโจทย์ ที่คนในชุมชน ต้องช่วยกันขบคิด หาทางออก .. เรื่องที่พูดถึง คือ การล้างถั่วงอก ที่ริมตลิ่งแม่กลอง

เย็นมากแล้ว ผมเข้าเช็คอินท์ ที่พัก หลังจากที่โทรยืนยันเป็นช่วง ๆ เพราะไม่ได้โอนเงินมาจองไว้ ซึ่งน้องเขาก็ใจดีมาก ที่ได้สำรองห้องไว้ให้ .. ที่พัก น่ารัก ตามที่ดูจากเพจ และน้องที่ดูแล น่ารักมากอีกต่างหาก .. ผมเข้าที่พัก อาบน้ำอาบท่า ให้สดชื่น แล้วก็ปั่นจักรยาน ของที่พัก ซึ่งมีหลายคัน ให้เลือก รีบออกไปกินข้าวเย็น เพราะหลาย ๆ คนเตือนว่า ที่นี่ ร้านปิดไว เพราะเขาจะไปดูละครกัน

ขี่จักรยานมาเรื่อยเปื่อย แค่ทุ่มเดียว เมืองสงบมาก ตีหนึ่งแถวบ้านผม ยังครื้นเครงกว่านี้อีกครับ .. แป๊บเดียว ก็ถึง ร้านพี่ใหญ่ ข้าวต้มปลา ไม่รอช้า สั่งมาเลย .. อร่อยมาก จนต้องเบิ้ลอีกชาม อยากกินมากกว่านี้ อยากกินปลาลวกจิ้ม แต่กลัวนอนแล้วฝันร้าย ก็เลยกินแค่นี้พอ

ใจหนึ่ง อยากจะเดินถ่ายรูปค่ำ ๆ ในเมืองเล็ก ๆ แต่ สัญญาณ เรื่องความปลอดภัย ไม่ค่อยชัดเจนมากนัก ดังนั้น เพื่อความปลอดภัย แค่ขี่จักรยานชมเมืองก็น่าจะพอ เลยไม่มี รูป โพธารามยามค่ำ มาฝากเพื่อน ๆ

สามทุ่ม ถึงห้องพัก ว่าจะดูซีรี่ ที่ติดอยู่ แต่หมดสภาพ .. 12 ชั่วโมงเต็ม กับการย่ำเท้า ถ่ายรูป รอบเมือง โพธาราม ในวันที่ ความกดอากาศต่ำพาดผ่าน กลางเมือง แม้จะโหดร้ายไม่น้อย แต่สนุกมากกกกก ทั้งการถ่ายรูป + พูดคุย กับผู้คน .. นอนก่อนนะครับ พรุ่งนี้เช้า เราจะลุยกันแต่เช้า อย่าลืมตื่น ไปกับผมนะครับ


เลาะเลียบ ตลาดบน ชื่นชม บ้านไม้ เรือนเก่า เมืองโพธาราม ตอนที่ 1/3 (ตอนแรก) คลิก คลิก

เลาะเลียบ ตลาดบน ชื่นชม บ้านไม้ เรือนเก่า เมืองโพธาราม ตอนที่ 2/3 คลิก คลิก


รีวิวอื่น ๆ ของ เป้ใบ รองเท้าคู่

Booking.com

หน้าแรก | ท่องเที่ยวใน กทม. | ท่องเที่ยวในภาคเหนือ | ท่องเที่ยวในภาคกลาง | ท่องเที่ยวในภาคอีสาน | ท่องเที่ยวในภาคตะวันออก | ท่องเที่ยวในภาคใต้ | ลงโฆษณา | ติดต่อเรา